Przybory do pisania wykonane z ptasich piór, których końcówki przycinano pod odpowiednim kątem, pojawiły się około 600 r. e Hiszpanii, a potem upowszechniły się w całej Europie.
Najlepsze były pióra gęsie, ale używano również piór
łabędzich, indyczych i kruczych. Ptasią
lotkę należało odpowiednio przygotować do zadań piśmienniczych: rozgrzać w
gorącym piasku, oczyścić, starannie przyciąć i utwardzić. Wymagało to dużej
wprawy i zręczności. Ciągłe maczanie piór w atramencie nie było zbyt wygodne.
Kłopotliwe było również częste pojawianie się kleksowych zabrudzeń.
http://e-literaci.pl/upload/1298971219_poezja.jpg
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz